Hij was naar ik aanneem de oudste van de vier. Tot ongeveer 1943 heb ik hem enkele keren in Rotterdam gezien. Mijn ouders gingen daar nog wel eens een dagje heen en dan mocht ik meestal wel mee. Hij was getrouwd met Grietje Hazekamp. In die tijd was hij al lang gepensioneerd. Hij is lange tijd machinist geweest bij het Corps Torpedodienst van de Koninklijke Marine en had een uitgesproken voorkomen en lichaamshouding: de beroepsmilitair. Hij heeft langs tijd bij de marine in Indië gediend. Hij heeft hiervan regelmatig ansichtkaarten gestuurd. Deze zijn nog bewaard gebleven.
Kinderen hadden zij niet, maar ik herinner mij dat ik bij hem geen kwaad kon doen. Heel wat wandelingen hebben wij gemaakt langs de Rotterdamse havens, oversteekjes met het wagenveer over de Maas. Eindeloos vertelde hij dan van schepen, verre havens waar hij was geweest. IJsjes en snoep waren er altijd. Tante Griet is meen ik in 1945 overleden of kort daarvoor. Oom Anne in het najaar van 1947.
Anne moet gek zijn geweest op zijn vrouw Griet. Kort wordt hierboven genoemd de kaarten die hij haar zond. Er zijn vele tientallen kaarten nog bewaard gebleven. Daarvan wordt een overzicht gemaakt en later hier getoond.